Artykuły
W sercach o bliskich nie zapominamy
http://krobia.home.pl/biblioteka/index.php?option=com_content&view=article&id=171:sercaaaa&catid=81#sigProGalleria307b3f74d0
nikt z nas by już nie żył.
Przemijamy jak wszystko,
by w ten sposób przetrwać”
ks. Jan Twardowski
W jesienny wieczór 7 listopada po raz 4 odbyły się Literackie Zaduszki poświęcone tym, którzy przeszli już na drugi brzeg. W klimat panującej za oknami pory roku oraz w nastrój refleksji, zadumy, melancholii, przemijaniu ludzi i miejsc wprowadziła wszystkich dyrektor Maria Szpurka słowami ;
Jesienny listopad… Dwa słowa, a dziesiątki skojarzeń; spadające liście, wiatr, krótkie dni. Ale jest klucz, który w większym lub mniejszym stopniu łączy większość obrazów, które kreuje nasza wyobraźnia, kiedy dotrze do niej słowo o jedenastym miesiącu roku.
Ten klucz to refleksja. Refleksja nad przemijaniem, nad kruchością życia, refleksja nad śmiercią ale i refleksja błyszcząca światłem nadziei. Taki jest listopad. Taki jest czas, który właśnie przeżywamy. Zdajemy sobie sprawę z tego, jak kruche i ulotne są chwile, jak czas szybko leci, że nie da się go zatrzymać. Przemijają dni, miesiące, pory roku, lata a wraz z nimi my. Przemijanie dotyka nas wszędzie jest procesem nieuchronnym.
Stefan Kisielewski powiedział; Nikomu jeszcze, prócz śmierci, nie udało się zatrzymać czasu.
W blasku płonących świec bibliotekarze i zaproszeni goście czytali wiersze m. in.
Cz. Miłosza, S. Barańczaka, ks.J. Twardowskiego, K. Przerwy-Tetmajera, J. Tuwima, L. Staffa, A. Kamieńskiej, Z. Herberta, K. Iłłakowiczówny, E. Stachury.
Mogliśmy wysłuchać także piosenek polskich kompozytorów : Magdy Umer „Kiedy mnie już nie będzie’, Anny German „ Prośba do Harona”, Michała Bajora „Panie”, Seweryna Krajewskiego „Jak tam jest”, Grzegorza Turnau „ Wszystko co piękne jest przemija” oraz Andrzeja Piasecznego „ Nad twoja białą mogiłą”.
Wieczór ten był okazją do wspominania tych, którzy odeszli, naszych bliskich zmarłych, bo jak napisała Wisława Szymborska „ Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią się im płaci”. Pozwolił nam zamyślić się nad kruchością życia a tym samym uświadomić sobie, jak ważna jest każda chwila i każdy człowiek.
Atmosfera podczas spotkania z poezją była wyjątkowa nie tylko za sprawą zaprezentowanych utworów poetyckich i muzycznych, ale przede wszystkim dzięki zgromadzonej widowni. To właśnie dla niej, jak również dla tych, którzy chcieli być a nie mogli, w najbliższej przyszłości zorganizowany zostanie kolejny Wieczorek Poetycki.
http://krobia.home.pl/biblioteka/index.php?option=com_content&view=article&id=171:sercaaaa&catid=81#sigProGalleria38fb647e6b